Dobrze służy od wieków Warszawie i jej mieszkańcom praca rzemieślników. Społeczeństwo  stolicy wie, że są oni fachowcami w rożnych, często już rzadkich specjalnościach, o wysokich umiejętnościach i wiedzy zawodowej. Wyróżniający się rzetelnością i wysoką jakością świadczonych usług i wytwarzanych wyrobów. Nawet w niesprzyjających warunkach a tych przecież nie brakowało – Warszawscy Rzemieślnicy pracowali zgodnie z potrzebami i oczekiwaniami ludzi kierując się zdrowym rozsądkiem a także troską o dobro publiczne. Tak też było po roku 1956 po tak zwanym przełomie październikowym, kiedy zaistniały korzystniejsze warunki dla działalności rzemiosła.

Wówczas powstała przy izbie rzemieślniczej w Warszawie grupa inicjatywna, która postanowiła wnieść swój jakże oczekiwany wkład w zaspokajanie potrzeb usługowych mieszkańców Warszawy. Następnie przerodziła sie ona w „Komitet Budowy i Administracji Pawilonów Rzemieślniczych”. W szybkim jak na owe czasy tempie, wybudowano w latach 1961-1965 na przekazanym przez Prezydium Rady Narodowej Dzielnicy Warszawa-Wola terenie gruzowisku w obrębie nowo wybudowanego Muranowa, pierwsze po wojnie w Warszawie Pawilony Rzemieślnicze o stałej lokalizacji. Zaprojektował je inż. Architekt…
 
Inwestycja sfinansowana ze środków własnych rzemieślników oraz z kredytów zaciągniętych w „Banku Spółdzielczym – Rzemiosła”.
 
Pawilony Rzemieślnicze dobrze wpisały sie w krajobraz dzielnicy Muranów, upiększały ją a nade wszystko odpowiadały potrzebom ludzi – przez to były znakomitą wizytówką polskiego rzemiosła. Klientami byli Mieszkańcy różnych dzielnic Warszawy, a także spoza stolicy.